Zaterdag 8 september. Eindelijk is het zover. Mijn allereerste live optreden met de NederBOB. Ook wel bekend als de Woerdense Gelegenheids Band.

 

Zoals je al eerder hebt kunnen lezen ben ik sinds begin april druk bezig geweest met het instuderen van heel veel liedjes. Eindelijk is het dan zover! Ik kan al het harde werken belonen met een heel gaaf optreden. En gaaf was het zeker!!

 

Uiteraard was er aan het begin nog even paniek, want door een misverstand was er geen PA aanwezig voor de zang. Op het laatste moment is die nog geregeld en zodoende moesten we een sound-check doen terwijl een groot deel van het publiek al binnen stond. Ook mijn moeder was er al en die vond dat we al snel stopte na twee liedjes. Nee mams, dit was pas de sound-check. Kijken of het geluid goed staat. Straks gaan we echt beginnen.

 

Doordat we een stuk later begonnen als gepland was er ook minder tijd voor alle drie de sets. Halverwege de eerste set anticipeerde Hans hier ook op en begon al aan de tweede set. En dat was eigenlijk het teken voor een heel verassend optreden. Elke keer vroeg ik mij weer af welk liedje we nu weer gingen spelen. Ik had al begrepen dat Hans zich weinig aan een setlist houdt en heb het nu zelf mogen ervaren. Nou ja, houdt het wel spannend allemaal.

 

Ook heel leuk, halverwege 'Stiekem gedanst' stopten we het nummer. Precies op een moment dat we eigenlijk over zouden moeten gaan naar een tweede ronde van het geheel besloot de band maar te stoppen. Het grappige is eigenlijk dat volgens mij niemand dat merkt. Het leverde wel een leuke merkwaardige blik tussen Dennis en mij op.

 

Dat had ik trouwens nog niet verteld. Omdat Martijn vanavond niet kon heeft Dennis Hensen zijn plaats overgenomen. Was ook erg leuk om een keer met hem te spelen!

 

Verder moest ik ook erg lachen om Remon, Rory en Jordy die aardig klaar met drinken van Babypop afkwamen. Ik vond het in ieder geval super gaaf dat ze ook kwamen kijken en moest erg lachen hoe ze vooraan stonden te dansen.

 

Was in ieder geval veel beter als wat er tijdens 'Oerend Hard' gebeurde. Daar ontstond er ineens een flinke vechtpartij voor het podium. Volgens Bob was het mijn schuld, want zonder mij hadden ze dat nog nooit meegemaakt.  

Hans loste het mooi op door het publiek te vragen of we dit nummer nog een keer konden spelen, maar dan Normaal.

 

En zo kwam er eigenlijk langzaam een einde aan een super gaaf optreden! Hieronder nog even een foto van de setlist. Met pijltjes heb ik er ook op aangegeven wat ongeveer de volgorde van spelen was. Ik weet het niet helemaal meer, maar volgens mij was dit het.