Elke eerste en derde donderdag van de maand is er in 't Bierhuys een open podium. Niets nieuws, dit doen ze al een jaar of drie als ik mij niet vergis. Nieuw was dat ik er gisteravond mijn opwachting maakte.

 

Enkele jaren geleden was ik regelmatig op de eerste zaterdag van de maand te vinden in Babylon, op de aldaar georganiseerde jam-sessie. Waar het daar vooral een beetje vrij rommelen op een afgesproken accoordenschema was, is het hier in 't Bierhuys vooral bestaande liedjes spelen. Erg leerzaam! Vooral ook omdat ik negennegentig van de honderd liedjes niet ken!!

 

En daar stond ik gisteren dan. Gelukkig ontbreekt het mij niet echt aan lef, maar toch was ik wel een beetje zenuwachtig. Wilde eigenlijk eerst de spreekwoordelijke kat uit de boom kijken, maar dar kwam niets van in. Toen ik met mijn basgitaar binnen kwam lopen, stond Peter binnen enkele tellen naast mij met de enthousiaste reactie dat hij niet wist dat ik ook speelde. Gevolgd door; "Leuk dat je vanavond ook mee doet!" en "Pak je basgitaar maar en sluit hem maar aan.".

 

Ieehhhhhh, maarrreuuhhhhh; De kat zit nog in de boom hoor! Die moet er eerst nog uit. Geen brandweer in velden of wegen te bekennen, dus toen toch maar de stoute schoenen aangetrokken. Hop, het podium op. Oude bekende Harry had twee mappen, eentje met Nederlandse en eentje met Engelse liedjes. Eerst bekeken we even de Nederlandse of ik daar een aantal liedjes kende en daar zat wel wat tussen. Ene Nico uit Noordwijk kwam met zijn saxophoon en mondharmonica het podium op en ook een gitarist, wiens naam ik even kwijt ben, kwam ons vergezellen. Harry begon te zingen en daar gingen we. Donders, waar is de de drummer???

 

Na de Nederlandse map kwam de Engelse map tevoorschijn en even later kwam ene Henk ook het podium op. Henk is een oudere man die fantastisch kan spelen op zijn trompet. Het was echt heel leuk om met hem samen te spelen. Ooit hoop ik ook gewoon te kunnen spelen wat er in mij op komt. Je weet wel, net zoals je eigenlijk automatisch met je mond doet. Maar dan met mijn vingers op mijn basgitaar. Dat lijkt mij echt fantastisch. Zoals hij daar stond te spelen was echt geweldig!

 

En voor ik het goed en wel door had was het half twee. Hmmmmm, het is mooi geweest! Heel veel fouten gemaakt, maar daar leer je van natuurlijk. En daar kom ik ook voor. Ik hou mij maar voor dat hoe vaker je het doet hoe soepeler het gaat. En het grappige is dat bijna niemand het door heeft dat je fouten maakt. Blijft toch vreemd, want je hoort zelf die consonanten er als een toren boven uitsteken.

 

In ieder geval een heel geslaagde avond en ik ben zeker van plan om vaker te gaan! Eens kijken of ik nog wat andere vrienden ook zo gek krijg om mee te gaan. Zou leuk zijn!! Dus jongens, als jullie dit lezen...