Vrijdagavond 14 september was mijn eerste bruiloftoptreden met de band. Een totaal nieuwe ervaring en ook erg leuk om te doen. Nu moet ik ook eerlijk zeggen dat de bruiloft van Roy en Jiska dan ook wel een enorm gezellige was. Uiteraard met een paar stukjes van collega's en vrienden, maar wonder boven wonder lekker ongedwongen en spontaan. Zo kan het dus ook. Gewoon de hele zaal mee laten zingen met een lied op de melodie van "It's raining man.". Normaal zijn dat soort dingen tenenkrommend, maar niet op dit feest.

 

Het begin was al heel leuk. Ik kende het bruidspaar eigenlijk helemaal niet en verwachtte dus geen bekenden tegen te komen. Niets was minder waar. Terwijl ik met de rest van de band buiten stond te wachten kwam daar ineens Yvette van de Broek aanlopen met haar vader, moeder, zus en vriend. 'Hey, wat doe jij hier?' was haar reactie. Nog voor ik kon antwoorden zei Bob of Hans; 'Hij komt hier je drankjes inschenken.'. Dus ik kletste gezellig in dat praatje mee.  

 

Niet veel later kwam ik ook tante Ans tegen. Blijkt een collega van Jiska te zijn. Grappig!

 

Maar goed, er was ook nog ziets al optreden en dat was natuurlijk weer geweldig! Erg leuk! We hebben drie sets gespeeld en uiteraard had het volgens echte NederBoB traditie totaal geen zin om op de setlist te kijken. Hans schreeuwde aan het eind van elk liedje de naam van het volgende liedje naar achter en zo was het weer een groot verassingfestival.

 

Vlak voor het begin van de tweede set speelde de DJ, die tussen onze sets door de muziek verzorgde, een nummer van Elvis. Ik weet niet meer precies welke, maar het was een eenvoudig bluesschema dat ik begon mee te spelen. Ook Martijn tikte eigenlijk al mee en zo besloten we het nummer van de DJ af te pakken. Cees en Erik speelden ook mee en Hans begon het te zingen. Erg leuke overgang.

 

Verder was er nog een prachtig mooi misverstand moment. Tijdens Blauw zat Martijn mij aan te kijken en ik dacht dat hij mij wat probeerde duidelijk te maken. Ik begreep hem alleen niet. Dus ik kijk hem weer aan en probeer er achter te komen wat hij bedoelt. Ik probeer dus op zijn accenten te letten en probeer daar in mee te gaan. Speel ik het niet goed ofzo? Het hele nummer probeer ik er achter te komen wat hij bedoelt, maar echt lukken doet het niet. Hmmm, vreemd. Het nummer klinkt toch best heel vet! Wat zou hij toch bedoelen? Dus als het nummer afgelopen is vraag ik hem wat er is. 'Wat er is?' vraagt hij. 'Dat wil ik juist jou vragen! Wat bedoelde je nu?' vraagt hij weer. Hahahaahaha, we dachten dus van elkaar dat we elkaar iets duidelijk probeerden te maken. Terwijl er eigenlijk niets aan de hand was. Mooi verhaal weer!

 

En toen was het tijd voor 'Rain down on me'. Een liedje dat we speciaal voor het bruidspaar hebben ingestudeerd, maar eentje die zeker in het repertoire zal blijven!!! Wat een reactie. Is ook een waanzinnig liedje om te doen. Daarna speelden we 'One' van U2, ook speciaal voor Roy en Jiska. Dat was echt een kippenvel moment. Roy en Jiska langzaam schuifelend in het midden van een kring die alle gasten hadden gevormd. Het was helemaal stil en het liedje ging echt fantastisch! Leuk dat je dat toch voor hen kunt doen op die manier. Zo krijgt het feest een extra persoonlijk tintje. Iets wat we zeker vaker moeten doen, want zoveel werk is het nu ook weer niet. En het vergroot je muzikale vocabulair ook weer een heel stuk.

 

Stipt om 01.00 uur waren we klaar met spelen en zo was hoofd-bediening van de Vliethoeve toch ook weer een gelukkig mens.