He yo Posterenk / In een wenk, bedenk, ik mij speciaal voor jullie, een Godsgeschenk!

 

En weer een legendarische free-style kreeg gestalte. Donderdag 17 mei, tijdens Hemelvaart, moest Melodramatic optreden op het Afterdauwpopfestival in Posterenk. Een geinig klein festival midden tussen de weilanden. Voor ons traden Lady en de Vagebond en Lekke Band op. Na ons was het tijd voor Kasbendjen.

 

In eerste instantie was er geen ruimte voor Fly Away, dus dan maar de free-style tijdens een ander nummer. Tijdens Pass the dutch misschien? Nee, de Lady had namelijk Bro Hym voor onze neus weggekaapt. Toen die dus kwam te vervallen, hebben we toch Fly Away er maar weer tussen geprakt.

 

Vlak voor het nummer had ik met Frans afgesproken om zijn draadloze microfoon op te halen. Ik zat dus achter in het hoekje van het podium te wachten en vlak voor het begin van Fly away kwam hij hem brengen. Ik dus met microfoon stiekem helemaal naar achteren midden tussen het publiek. Zo onopvallend mogelijk rustig wachten op het middenstuk van het nummer. Frans zong inmiddels over een van de andere microfoons de eerste coupletten.

 

Ik had Sander gevraagd mij niet te introduceren en zo de verassing iets groter te maken. Als je dan begint, krijg je langzaam steeds meer verbaasde gezichten om je heen. Moet je kijken! Het werkt altijd. Echt fantastisch! Langzaam baande ik mij al free-stylend een weg door het publiek richting de grote tafels in het midden van het terrein. Uiteraard klom ik op zo'n tafel en stond zo midden in de belangstelling. Een gozer klom naast mij op de tafel en was al snel het onderwerp. Daarnaast uiteraard even fotogeniek aandacht voor de camera van een vriend van hem en zo weer langzaam door richting het podium.

 

Op het podium natuurlijk de aankondiging van de solo van onze eigen Charlie Parker, Sander. Halverwege nam Candy Dulfer, Matthijs, het weer over en zo kwam er weer een einde aan een prachtige free-style.

 

Ook altijd weer leuk om die verbaasde gezichten te zien als ze je vragen of je het ingestudeerd had of echt ter plekke verzon. Kon het natuurlijk niet laten om het meisje het simpele bewijs te leveren en haar mond ging met elke zin over haar en haar kleding meer en meer open. Nee, niet mijn piemel er in. Ik ben een nette jongen. Je kent mij toch...